Je kan ze roosteren en dan als snack serveren. Maar het vervelendste werkje is toch wel het schoonmaken van de pitten. Het vruchtvlees maakt het geheel nogal 'slijmerig'.
'Waarom droog ik het niet gewoon in de oven?', dacht ik. Het werkte eigenlijk prima.
De pitten waren mooi goudbruin gekleurd en het vruchtvlees was uitgedroogd en gebakken en kon ik zo van de pitten af verbrokkelen. Zo makkelijk!
Ik heb dus de pitten met vruchtvlees op een bakplaat met bakpapier uitgespreid met een lepel. Zo plat mogelijk geduwd. In de oven op 100 graden zo'n anderhalf uur langzaam geroosterd. (Eigenlijk in twee keer drie kwartier, want ik moest tussendoor weg.) Een lage temperatuur is wel noodzakelijk, anders verkoolt de buitenkant en is de kern van de pitten nog te hard en zal ook het vruchtvlees wat onderop ligt nog 'nat' zijn.
Draai de grote stukken halverwege de oventijd ook even om, zodat de andere kant ook goed kan bakken en drogen.
Je hoeft ze nauwelijk af te laten koelen als je de bakplaat uit de oven haalt. De pitten breek je los van elkaar (het vruchtvlees is niet zo lekker, dus die stukjes die je tussen de pitten uitbreekt zou ik weggooien). Schep in een bakje om met je favoriete specerijen, suiker of gewoon wat zeezout.
Ze zijn wel wat minder mooi dan de schoongemaakte geroosterde pompoenpitten, maar het is wel minder werk. ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten