Bieslooksprookje: De Kameleonspin

De kameleonspin

De gewone kameleonspin (Misumena vatia) behoort tot de familie van de krabspinnen. Dat zijn "afwachtende jagers" die geen web weven, maar vaak urenlang roerloos zitten te wachten tot een prooi dicht genoeg genaderd is, om dan toe te slaan en direct hun gif te injecteren. Krabspinnen maken bij het bijten kleine gaatjes in de prooi. Daardoor zuigen ze het insect leeg zodat er na de maaltijd enkel nog een leeg omhulsel overblijft.

De gewone kameleonspin heeft de bijzondere eigenschap dat ze, zoals een kameleon, van kleur kan veranderen. Ze gaat meestal op gele of witte bloemen zitten en kan dan zelf ook een gele of witte kleur aannemen. Dat duurt soms wel enkele dagen. Dit is vooral een goede camouflage om aanvallers zoals vogels te misleiden. Of insecten haar ook minder goed opmerken door deze camouflage is niet zeker. De meeste insecten zien kleuren immers niet zoals mensen of vogels ze zien. Wel zeker is dat ze de spin meestal niet opmerken. Soms zie je hoe bijvoorbeeld een bij of een vlinder achteloos over de spin loopt om dan genadeloos gegrepen te worden.
(Bron)

Er was eens een kameleonspin. Deze spin zat op een bieslookbloem. Mijn vader ontdekte het beest met een bij in de klauwen. De bij was nog maar net gevangen, hij bewoog soms nog een heel klein beetje. Maar dat was gauw voorbij.

Gedurende de dag werd de bij helemaal leeggezogen. Dat kon je ook zien aan.

In de avond rond 7 uur had de spin het leeggezogen karkas van de bij laten vallen.

Toevallig stond er 's ochtends ook een paarse bloem in de tuin die ik had gefotografeerd. Deze bloem sloot zich gedurende de dag, net als het leven van de gevangen bij.

Net iets na zevenen, kwam een nieuwe bij de bieslookbloemen (nietsvermoedend) bestuiven.
De kameleonspin hief zijn poot al om de bij te grijpen toen deze op dezelfde bloem kwam zitten. Maar de spin zat niet helemaal in de juiste positie om goed toe te kunnen slaan. De bij ontsnapte.
Maar de bij kwam ook weer terug, en zelfs ook op dezelfde bloem!

De spin was in de tussentijd gaan verzitten om nu de bij wel te kunnen grijpen. Deze tweede keer bleef de bij echter wel aan de andere kant van de bloem voordat hij weer wegvloog en was dus ontsnapt aan de klauwen van de gulzige kameleonspin. Maar deze wacht geduldig op zijn nieuwe prooi...